Hester Gerritsen-Van den Berg is physician assistant in opleiding ouderengeneeskunde, en aandachtsfunctionaris huiselijk geweld bij ZZG zorggroep in Groesbeek. Zij schrijft regelmatig blogs over haat werk voor ZZG Zorggroep

Hij houdt haar hand vast en zegt met een tril in zijn stem: “Je mag nog niet gaan meisje!” Oei, dit snijdt door mijn ziel. De arts heeft meneer zojuist verteld dat zijn echtgenote waarschijnlijk gaat overlijden.

Het gaat niet goed
Eerder die ochtend roept de arts mij mee. Ze is gebeld door de afdeling dat het niet goed gaat met mevrouw. Kort geleden is ze heel ziek geweest ten gevolge van Covid en nog niet goed hersteld. Het echtpaar eet al weken minimaal en is zwak.
Mevrouw kijkt mij angstig aan. Zegt dat ze benauwd is en dat dat ineens gekomen is. De benauwdheid is wel wat afgenomen nu ze zuurstof heeft. De arts en ik luisteren naar haar hart en longen. We horen iets verminderd ademgeruis. De bloeddruk en haar polsslag zijn normaal. We overleggen met elkaar wat te doen: zit het probleem in de longen of is het toch het hart? We besluiten om haar een tabletje onder de tong te geven. We geven de verzorging instructies en spreken af dat we over een uur terug komen.

Hand
Terug op de afdeling horen we dat mevrouw wat opgeknapt is. Als we bij mevrouw komen staart ze voor zich uit. Mevrouw kijkt me aan, maar ziet mij niet. Reageert niet op mijn aanspreken. Ik meet haar bloeddruk en die is erg laag. Ze zakt steeds schever in de leunstoel. De arts legt de hand van mevrouw in die van meneer. Ondertussen vertelt zij aan hem wat er gebeurt. Meneer heeft dementie. Hij heeft pijnlijk goed in de gaten dat het niet goed gaat met zijn partner. De familie wordt gebeld. We besluiten haar in bed te leggen.

Ze is er weer
Terwijl ik het kussen goed leg, begint de lip van mevrouw te trillen. Ik voel wat kracht in haar hand terugkomen. Ik vraag hoe het met haar gaat. “Het gaat wel weer” en ze kijkt me aan. “Ze is er weer!” zeg ik enigszins verbaasd tegen mijn collega’s.
Meneer komt met moeite aan gestrompeld. Hij is gisteren gevallen en heeft sindsdien veel last van pijnlijke ribben. Mijn collega zet een stoel bij het bed, zodat het echtpaar elkaar vast kan houden.

Samen
Een week later is mevrouw overleden. Zij was de sterkste van de twee. Geen dementie en relatief weinig lichamelijke klachten. Ze was heel zorgzaam voor haar partner met dementie. Samen zijn ze begin dat jaar in het woonzorgcentrum komen wonen om haar te ontlasten. Als mensen zo nauw verbonden zijn, zou ik het ze gunnen dat ze samen kunnen overlijden.