‘Toen ik de eerste letters op papier zette voor NAPA Magazine was de inkt van mijn diploma net droog. Ik keek uit naar een nieuwe uitdaging nu de studieboeken werden opgeborgen. Per toeval stuitte ik op de vacante positie binnen de redactieraad en zo schreef ik zonder enige journalistische ervaring mijn eerste artikel.

Nu is het na ruim 5 jaar tijd om het spreekwoordelijke stokje over te dragen en plaats te maken voor nieuwe collega’s in de redactieraad. Ik leg mijn functie binnen de redactieraad neer en kijk terug op mooie gesprekken die ik heb mogen voeren voor de verschillende nummers waaraan ik heb meegewerkt.

Schrijven voor NAPA Magazine heeft gezorgd voor een groter professioneel netwerk en heeft mij toenemend enthousiast gemaakt voor het prachtige en veelzijdige beroep van PA. De functie is niet alleen in enkele woorden te vangen, de uitvoering is nog veelzijdiger gebleken dan ik voor mogelijk heb gehouden. Ik ben dan ook blij deel uit te mogen maken van deze relatief jonge en ambitieuze beroepsgroep. 

Ondertussen denk ik dat er nog voldoende mogelijkheden zijn om ons beroep in de toekomst verder op de kaart te zetten. Zo hoop ik dat in de komende jaren de naamsbekendheid van de physician assistant verder zal toenemen. Het is voor mij nog steeds meer regel dan uitzondering dat wanneer ik mij voorstel aan patiënten, zij mij aankijken alsof ze water zien branden. Of dat men denkt dat een PA de assisterende ‘rechterhand’ van de arts is. Ook onder andere zorgverleners is er nog regelmatig sprake van een kennistekort en weten men niet wat ze van ons kunnen verwachten.

Persoonlijk ­ervaar ik dit niet als iets negatiefs, maar als een uitdaging die ik graag aangrijp om te laten zien dat wij als PA’s breed inzetbaar zijn. Dat de PA een stabiele en gedreven medisch professional is die in staat is om zelfstandig een hoge kwaliteit van zorg te leveren.

Naast naamsbekendheid denk ik dat er winst te behalen is in de positionering binnen medische vakgroepen. Het valt mij op dat de plaats van PA’s binnen vakgroepen verschilt. Binnen sommige organisaties is de PA een volwaardig lid is van de vakgroep terwijl op andere plaatsen PA’s tot nu toe een op zichzelf staande (relatief) kleine groep blijven.

Het gaat mijns inziens niet zozeer om het wel of niet onderdeel zijn van een medische vakgroep, maar om de vraag of onze collega’s volwaardig worden meegenomen in gesprekken en besluitvoering. Dat is namelijk essentieel om de kwaliteiten van PA’s en de mogelijkheden van taakherschikking volledig te benutten. 

Ik sluit mijn afscheidscolumn af met een woord van dank naar de collega’s van de redactieraad voor de jaren van prettige en inspirerende samenwerking en daarnaast de trotse woorden: #ikbenPA!’ 

Aafke Huitink-Verhoeven, PA Ouderengeneeskunde en klinische geriatrie
Contact: verhoeven.aafke@gmail.com
Bron: NAPA Magazine nr. 25, november 2024