Het is de tijd van de cito uitslagen. Mijn jongste loopt wat achter met lezen. Ondanks extra inzet op school en thuis, maakt hij kleine sprongen vooruit en vindt hij lezen niet leuk. Voordat we verder gaan met wat aanvullende testen, leek het ons zinvol om eerst een bezoek te brengen aan de oogarts. Misschien ziet hij gewoon niet goed.

Na drie weken kon ik terecht bij de oogkliniek en werd ik ontvangen door de optometriste die de oogmeting deed, daarna naar de oogarts om naar zijn oog te kijken en afsluitend bij de orthoptiste. Aan het einde van de rit hadden wij een brief met conclusie dat mijn zoon bijziend is en een bril nodig heeft. Over drie maanden kunnen we terug voor controleafspraak bij de orthoptiste. Ik nam afscheid en ging weer tevreden richting huis. Om eerlijk te zijn wist ik niet goed wat een orthoptist is en om nog eerlijker te zijn heb ik het pas bij het schrijven van deze blog uitgezocht. Maakt dat veel uit?

Gisteren verscheen het artikel “Weg met al die verwarrende functienamen” van Frank Bosch in Medisch Contact (MC 02/2019:8) waarin hij pleit voor het gebruik van eenduidige termen voor beroepsbeoefenaren binnen de gezondheidszorg. Hij noemt de functienamen coassistent, arts-assistent, physician assistant verwarrend voor de patiënt. Hij stelt daarbij voor om de naam ‘physician assistant’ te vervangen door een duidelijke Nederlandse naam en stelt voor om de PA ‘assistent van de arts’ te noemen. Los van het feit dat deze vertaling geen recht doet aan de zelfstandige wettelijke bevoegdheid van de PA’s, leidt een nieuwe naam niet automatisch tot oplossing van het gesignaleerde probleem. En welk probleem willen we hiermee eigenlijk oplossen?

Ik ben ervan overtuigd dat er grote verwarring is onder patiënten rondom functienamen en beroepen in de zorg, maar dat is een bredere discussie dan in dit artikel aangestipt. Een doorsnee patiënt zal ook niet precies weten wat een nefroloog, endocrinoloog en gastro-enteroloog is. En wat is het verschil tussen een optometrist en een orthoptist? Zou ik dit moeten weten als zorgconsument? Ik denk dat onbekende functienamen- en beroepen binnen de gezondheidszorg bij 99% van de patiënten geen issue is. Ze vertrouwen op het systeem waar we jaren aan gebouwd hebben en de relatie die ze met de zorgverlener opbouwen.

Voor de patiënt telt vooral dat ze gehoord en goed geholpen worden. Nieuwe namen bedenken lost de verwarring niet op. Want als we dat op alle ‘lastige’ en ‘op elkaar lijkende’ functienamen gaan toepassen, dan zijn we nog even bezig. Ook nieuwe namen hebben weer jaren nodig om in te burgeren.