Imke Wieffer werkt sinds 2014 als klinisch verloskundige in het Medisch Spectrum Twente in Enschede. Een droombaan waar ze nooit met tegenzin heen gaat. ‘Wat ik erg mooi vind, is dat je tijdens een intieme en onzekere periode een rots in de branding voor veel mensen kunt zijn. Door rust te bieden, vertrouwen te winnen, informatie te verschaffen en onzekerheid weg te nemen kun je van grote betekenis zijn. Tijdens een bevalling krijg je een kijkje in de dynamiek binnen een relatie. Alle schillen vallen af als je pijn hebt, een vrouw is dan op haar puurst. Ik vind het belangrijk dat ik op zo’n moment rust kan brengen.’

Door haar carrière heen is Wieffer op zoek naar nieuwe uitdagingen. Ze besluit hierom in 2017 te starten met de opleiding tot PA-KV – ruim 10 procent van de klinisch verloskundigen is inmiddels óók physician assistant. ‘Ik wilde me verder verdiepen en meer medische kennis opdoen. Wat me vooral aansprak was om breder te leren denken, onderzoek te leren doen en buiten mijn comfortzone te treden.’

Juridische overwegingen waren ook onderdeel van haar beslissing om de opleiding tot PA te gaan doen. ‘Als klinisch verloskundige mag je officieel maar enkele geneesmiddelen voorschrijven. Daarmee ben je beperkt in je mogelijkheden. In het ziekenhuis moet je veel medicatie voorschrijven, en het werkt belemmerend als je steeds een beroep moet doen op bevoegde collega’s. Daarnaast mag een klinisch verloskundige geen dbc openen; de gynaecoloog moet daarvoor bij alle nieuwe patiënten langskomen om een handje te schudden. Een PA mag wel een dbc starten. Door deze opleiding te volgen ervaar ik op veel vlakken meer vrijheid.’

De opleiding tot PA klinische verloskunde verschilt op onderdelen van de algemene opleiding tot PA. Maar iedereen heeft uiteindelijk dezelfde beroepstitel: physician assistant. De specialistische PA-opleiding is met name gericht op achtergronden en verdieping binnen de obstetrie, en bestaat uit leerarrangementen zoals kwaliteitszorg en patiëntveiligheid, klinisch redeneren, foetale bewaking, algemene pathologie en obstetrische problematiek. Daarnaast is er aandacht voor onderzoeksvaardigheden en tot besluit moet er een mastherthese worden geschreven van zelfopgezet en -uitgevoerd onderzoek.

Naast dit theoretische deel hebben de studenten gedurende de hele opleiding, verplicht twaalf dagen echoscopie en twaalf dagen gynaecologie, en nog 27 keuzestagedagen. De keuzestage mag verder vrij worden ingevuld op minimaal drie verschillende afdelingen. ‘Ik vond de stages erg leerzaam. Maar tijdens mijn keuzestage heb ik verschillende afdelingen relatief kort gezien. Nadeel hiervan is dat je verdieping mist. Wat mij betreft hadden de stages langer gemogen. Wat ik als verloskundige erg nuttig vond waren de stages echoscopie en gynaecologie. Hierdoor heb ik me kunnen bekwamen in het doen van termijn- en groeiecho’s, en vruchtwater- en cervixlengtemetingen’, vertelt Wieffer. Tijdens de opleiding worden de studenten door artsen uit het Erasmus Medisch Centrum, Rotterdam, getraind in het doen van een algemene anamnese en het verrichten van lichamelijk onderzoek.

De masteropleiding PA klinische verloskunde is op dit moment de meest geschikte opleiding voor klinisch verloskundigen. Je kunt ook kiezen voor de algemene PA-opleiding. ‘Enkele aspecten uit de reguliere PA-opleiding spreken mij aan, zoals de vaste onderwijsblokken met bijbehorende toetsen en stages. Zodoende kun je de kennis uit een blok direct toepassen op de stageplek. In onze opleiding lopen de vakken wat meer door elkaar. Desalniettemin is de opleiding PA klinische verloskunde voor mij een logische keuze als je binnen de obstetrie wilt werken.’

In 2017 deed Wieffer mee als een van de onbekende Nederlanders aan het immens populaire tv-programma Expeditie Robinson. ‘Ik heb erg genoten en ook veel geleerd van deze ervaring. Niet zozeer professioneel, maar wel persoonlijk.

Het heeft me meer zelfvertrouwen gegeven en dat helpt me ook op de werkvloer. Wat ik bijvoorbeeld heb geleerd is dat als je iets écht wilt, dan moet je niet te veel nadenken over mogelijke beren op de weg, maar er vol enthousiasme voor gaan. De kans dat ik zou worden uitgekozen uit al die duizenden aanmeldingen was heel klein, maar ik heb geen moment getwijfeld om mij op te geven. Als het je dan lukt, voel je je daarin erg gesterkt. Ik heb dit nu mogen ervaren en kijk nog altijd terug op een heel mooie periode.’ Wieffer wordt nog wekelijks herkend door patiënten. ‘Veel Twentenaren hebben het seizoen destijds gevolgd, onder andere omdat twee van de vier onbekende Nederlanders tukkers waren. In Twente zijn mensen dan erg trots.’

Naast 24 dagen overleven op een onbewoond eiland, heeft Wieffer ook andere ‘grenzeloze’ ambities. Vanuit de opleiding is ze in februari 2020 naar Tanzania vertrokken. ‘Ik heb een missieziekenhuis in de plaats Turiani bezocht, waar ik trainingen “acute verloskunde” heb gegeven aan verpleegkundigen en verloskundigen. Met behulp van zelf meegenomen trainingsmateriaal van ‘Helping Babies Breathe’ en ‘Helping Mothers Survive’ hebben wij ze getraind in het herkennen van acute obstetrische problemen en het adequaat reageren hierop. Bijzonder mooi om te doen en voor beide partijen leerzaam. Wellicht leidt dit wel tot een groter kwaliteitsproject in de toekomst!’ •

Meer informatie over het missieziekenhuis in Turiani vind je op: vriendenvanturiani.com

tekst Milou van Ingen
beeld Imke Wieffer