Maxime Lefeber (34) werkt als Physician Assistant (PA) plastische chirurgie bij het Admiraal De Ruyter Ziekenhuis (ADRZ). ‘Na 11 jaar werkervaring ben ik steeds zelfstandiger geworden. Ik doe onder andere zelfstandig het spreekuur en voer kleine verrichtingen uit. Denk hierbij aan laag-complexe huidexcisies, een triggerfinger of correcties van een weke-delenletsel na een trauma’.

‘In 2010 haalde ik mijn diploma voor operatieassistent en werkte daarna als vakspecialist bij de orthopedie. Tijdens die functie had ik raakvlakken met andere specialismen waaronder ook plastische chirurgie. In mijn functie was ik al snel op zoek naar meer uitdaging en wat mij vooral trok was meer zelfstandigheid en meer patiëntencontact. Dan bedoel ik niet zoals een verpleegkundige aan het bed staan, maar meer de technische kant. Een aantal medisch specialisten vertelde mij over het beroep PA. Nadat ik uitgezocht had wat een PA precies doet, was ik meteen enthousiast. In 2012 solliciteerde ik op de vacature voor de duale masteropleiding Physician Assistant bij de plastische chirurgie. Ik werd aangenomen en volgde het theoretische deel van de opleiding aan de Hogeschool in Rotterdam en het praktische deel in het ADRZ en Zorgsaam ziekenhuis in Zeeland. In 2015 studeerde ik af. Toen ik de opleiding startte was ik de eerste PA bij het ADRZ. Inmiddels werken er nu binnen het ADRZ tien PA’s in verschillende specialismen.’

‘Ik werk in een perifeer ziekenhuis en mijn taak is het overnemen van verschillende taken van de plastisch chirurg die zijn afgesproken met de vakgroep. Behalve zelfstandig spreekuren voeren, behandel ik vooral de minder complexe patiënten. Op mijn spreekuur beoordeel ik controle-patiënten na een operatie of ik breng een patiënt met een nieuwe klacht in kaart. Daarnaast zie ik samen met de verpleegkundige of doktersassistente tijdens het spreekuur patiënten voor wondcontrole. Verder ben ik oproepbaar voor de plastisch-traumapatiënten op de spoedeisende hulp (SEH). De patiënten die zich op de SEH melden met een handletsel of andere verwonding, breng ik in kaart en bespreek ik met de dienstdoende plastisch chirurg. Afhankelijk van het letsel van de patiënt behandel ik deze zelfstandig of regel ik de logistiek voor een operatie door de plastisch chirurg. Op de poliklinische operatiekamer voer ik onder supervisie een aantal kleine verrichtingen uit. Denk hierbij aan een triggerfinger en het verwijderen van huidafwijkingen. Daarnaast ondersteun ik de plastisch chirurg bij DIEP-flap reconstructies. Onverzekerde cosmetische zorg valt buiten mijn werkzaamheden.’

‘De meeste voldoening haal ik uit de diversiteit van mijn werk, elke dag is anders. Zo start ik meestal mijn dag met de controles van de opgenomen patiënten. Daarna begin ik met mijn spreekuur of het poliklinische verrichtingenprogramma. Ik sluit mijn dag vaak af met administratieve taken zoals de protheseregistratie van borstimplantaten voor de DBIR of ik controleer de complicatieregistratie. Daarnaast ben ik bereikbaar voor de SEH en vraagbaak voor de polimedewerkers. Verder haal ik voldoening uit het werken in een team waar iedereen voor elkaar klaar staat. Wanneer zich iets voordoet waarbij ik overleg nodig heb met de plastisch chirurg, zijn zij ook altijd voor mij bereikbaar.’

‘Veel patiënten of bezoekers denken vaker dat ik óf een verpleegkundige ben, óf een dokter of zelfs de chirurg. Veel patiënten denken ook dat een PA iemand is die iets met psychologie doet. Ik leg dan uit dat we een medisch professional zijn, maar dan op hbo-masterniveau.’

Bron: Dit interview is gepubliceerd in de rubriek ‘Een kijkje in de keuken van…’, op de website van werknemersorganisatie FBZ.