Op 24 juni jl. verrasten Niels Jongejan, PA en lid van de NAPA-commissie opleiding en wetenschap, en Milena Babovic, directeur NAPA, Tom Kuijpers op zijn werkplek in het Laurentius Ziekenhuis in Roermond. Tom’s thesis is door zijn Hogeschool Arnhem en Nijmegen (HAN) geselecteerd als de beste van zijn jaar en een onafhankelijke jury heeft zijn thesis als de beste beoordeeld uit vijf nominaties. Zo is zijn thesis de beste van 250 studenten uit zijn cohort geworden. De thesis heeft als titel: ‘Endovasculaire behandeling lijkt met redelijke patency cijfers op lange termijn een goede alternatieve behandelmethode in het chirurgisch herstel van het poplitea aneurysma’.

Tom was de jongste uit zijn cohort en met slechts 25 jaar mag hij zich een van de jongste PA’s in Nederland noemen. Tijdens zijn stages voor de opleiding fysiotherapie maakte Tom kennis met het ziekenhuis en de medische wereld sprak hem meteen aan. Na de nodige ervaring in directe patiëntenzorg kon hij starten met de PA-opleiding aan de HAN.

Tom is opgeleid als PA vaatchirurgie in het Zuyderland ziekenhuis, maar maakte begin deze maand de overstap naar het Laurentius ziekenhuis in Roermond op de SEH-afdeling. Hij is de eerste PA op deze afdeling. Het management heeft plannen om nog een PA op te leiden, maar door de wachtlijsten is dat vertraagd.

Tijdens het verrassingsbezoek was de familiaire sfeer in dit Limburgse ziekenhuis meteen te voelen. Tom werd door collega’s, ouders en partner gefeliciteerd en getrakteerd op Limburgse vlaai en chocola. Op de vraag of hij meer met onderzoek gaat doen, gaf Tom aan: ‘Eerst inwerken op de SEH, dus voorlopig geen onderzoek’.

Open chirurgie is de standaardbehandeling voor een poplitea aneurysma (APA), maar minder ingrijpende endovasculaire ingrepen worden steeds populairder. Tom onderzocht of endovasculaire behandeling een goed alternatief kan zijn. Hij deed research in PubMed en Embase om te kijken hoe goed de bloedvaten open blijven na één jaar en bekeek tevens de resultaten na drie en vijf jaar, de duur van ziekenhuisopname, complicaties tijdens de operatie, en risicofactoren. In totaal zijn zes studies onderzocht.

Vier studies vonden geen verschil in resultaten tussen open en endovasculaire behandeling na één, drie en vijf jaar. Eén studie vond slechtere resultaten voor de endovasculaire behandeling. Een belangrijke risicofactor voor slechtere resultaten was het aantal doorgankelijke bloedvaten in het onderbeen.

De conclusie is dat open chirurgie de beste methode blijft met goede resultaten na één, drie en vijf jaar. Endovasculaire behandeling toont redelijk goede resultaten met voordelen zoals kortere ziekenhuisopname en minder complicaties, wat het een goed alternatief maakt.

De ingediende theses worden door een onafhankelijke wetenschappelijke jury beoordeeld. De jury was zeer lovend over de scriptie van Tom. Een van de juryleden noemde de thesis “geweldig!” Volgens de jury had de thesis een duidelijke inleiding, goede probleemstelling en onderzoeksvraag, goed beschreven methodesectie en resultaten, kritische bespreking van de literatuur, sterkte-zwakte analyse, en implicaties voor verder onderzoek. Enkele tips van de jury: bedenk een pakkende titel en maak de abstract korter en met minder jargon. NAPA dankt de juryleden voor hun inzet.